problem przegrzania

AS nie zrozumieliśmy się. Na manometrze ssania odczytuje się temperaturę nasycenia czyli przemiany a ona praktycznie do odparowania ostatniej kropli jest stała i odpowiada ciśnieniu nasycenia (po to skala temp. na manometrze). Oczywiście nie reguluje się "przegrzania sprężarki". A pytanie: poco ustawia się przegranie? Przede wszystkim by nie zassać płynu. Oczywiście to ograniczenie z dołu a z góry ograniczeniem jest wykorzystanie powierzchni parownika. Jeżli zasosuje się regeneracyjny wymiennik ciepła to nawet przegrzania może nie być w parowniku bo przegrzanie nastąpi w wymienniku. Jest tak czy nie? Co do zaworów dławiących to nie ma takiego pojęcia jak przegrzanie statyczne. Jeżeli zawó dławiący zamknie przepływ a sprężarka pracuje dalej to para w parowniku "wysycha" i przegrzewa się narastająco a wieć jak statyczna? Oczywiście przypadek jest czysto teoretyczny i przy jednej komorze. Z tym rozprężaniem a dławieniem to taki żart zawodowy. AS przyznasz rację że dławienie jest izentalpowe a rozprężanie izentropowe. Przy rozprężaniu przy takiej samej pracy sprężania wydajność chłodnicza będzie większa jak przy dławieniu. Jako mechanicy wiemy, że często używa się nazwy półoś. Nie wielu wie, że oś nie przenosi momeny obrotowego. Od tego jest wał. Nazwa powinna być półwał. Ale powiedz tak w warsztacie samochodowym. Zaraz cię poprawią. Czy teraz rozumiemy się?
Podałem praktyczny sposób ustawiania przegrzania a nie laboratoryjny z termometrem kontaktowym i dokładnym manometrem. Co do cierpliwości to już pisałem- pełna zgoda. Pozostaje jeszcze regulacja przegrzania przy wielu róznych komorach a jednej sprężarce. Ale to inna bajka.