Przed zaworem rozprężnym mamy wysokie ciśnienie (ciecz), a za niskie ciśnienie (ciecz-gaz), skutkiem tego jest odparowanie czynnika w parowniku.
Zawór rozprężny ma czujnik zamontowany na wyjściu z parowwnika i służy do dawkowania czynnika.
Ilość czynnika przepływająca przoez zawór rozprężny zależeć będzie od ilości ciepła odbieranego z otoczenia parownika.
Zawór rozprężny reguluje się sam od pozycji w pełni otwartej do całkowicie zamkniętej utrzymując stałe przegrzanie na wylocie z parownika (czujnik). Zawór jest sterowany zarówno przez temperaturę czujnika jak i przez ciśnienie w parowniku. W miarę wzrostu obciążenia zawór otwiera się szerzej i przepuszcza więcej czynnika. Spadek obciążenia powoduje przymykanie się zaworu i zmniejszenie przepływu czynnika.
Przykład:
mała ilość czynnika wpada do parownika zabiera ciepło z jego otoczenia w połowie parownika już zdążył odparować cały czynnik a sprężarka dalej ssie wyciąga już tylko parę co jest niczym innym jak przegrzaniem czynnika, ciśnienie ssania się obniża.
Zawór rozprężny ma czujnik zamontowany na wyjściu z parowwnika i służy do dawkowania czynnika.
Ilość czynnika przepływająca przoez zawór rozprężny zależeć będzie od ilości ciepła odbieranego z otoczenia parownika.
Zawór rozprężny reguluje się sam od pozycji w pełni otwartej do całkowicie zamkniętej utrzymując stałe przegrzanie na wylocie z parownika (czujnik). Zawór jest sterowany zarówno przez temperaturę czujnika jak i przez ciśnienie w parowniku. W miarę wzrostu obciążenia zawór otwiera się szerzej i przepuszcza więcej czynnika. Spadek obciążenia powoduje przymykanie się zaworu i zmniejszenie przepływu czynnika.
Przykład:
mała ilość czynnika wpada do parownika zabiera ciepło z jego otoczenia w połowie parownika już zdążył odparować cały czynnik a sprężarka dalej ssie wyciąga już tylko parę co jest niczym innym jak przegrzaniem czynnika, ciśnienie ssania się obniża.